Rrallë do gjesh shtete në botë që të kenë qenë aq të pamëshirshëm me njerëzit e shkolluar. Inxhinierë, doktorë, profesorë, teknikë, agronomë, etj, mbushën burgjet pas vitit 1945, ndërsa injorantët u vunë në krye të shtetit. Zonja që shikoni në foto ishte e mbikualifikuar, por regjimi komunist, nuk i shfrytëzoi dijet e saj, i shkurtoi jetën.
Erifili Bezhani, bijë e Pavllos dhe Amalisë, lindur në Vlorë më 12.2.1906 ishte diplomuar në Francë për drejtësi, pasi punoi dy vjet në Francë si avokate, erdhi në Shqipëri në vitin 1943.
Ajo u arrestua më 16.5.1947 dhe u përfshi në një proces së bashku me shtetasit Sejfi Vllamasi (ish ministër), dervish Hysni Malaj dhe Dhori Xibinaku. Erifili u akuzua në bazë të neneve 3 e 4 të ligjit nr.372, datë 12.12.1946, për përfshirje në një parti opozitare (e cila kërkoi zgjedhje të lira, zgjidhje të çështjes së Kosovës, etj), nxitur nga Gjergj Kokoshi, në lidhje me “organizatën e deputetëve” dhe misionet anglo-amerikane në Tiranë.
Gjykata Ushtarake Tiranë, me vendimin nr.32, datë 23.1.1948 e deklaroi fajtore dhe e dënoi me 20 vjet burgim dhe me konfiskimin e pasurisë. U la në fuqi me vendimin nr.92, datë 29.2.1948 të Gjykatës së Lartë Ushtarake. Njihet një letër e nënës së saj, shkruar më 13.6.1949, në të cilën kërkon lirimin e vajzës sepse ishte e sëmurë dhe një plage në këmbë.
U lirua nga burgimi me dekretin nr.1368, datë 26.11.1951 të Presidiumit të Kuvendit Popullor (nr.128 i listës së Burgut të Tiranës).
Pas daljes nga burgu punoi për pak kohë si avokate, por shumë shpejt ia heqin të drejtën e ushtrimit të profesionit. Erifili vdiq në spitalin e Tiranës më 15.2.1959.
