Nga Naxhije Kiqina

 

MOS PARAGJYKO

Ti që gjykon hiq pa ndalë

Ti që gjykon vetëm me fjalë,

Hesht e dëgjom një minute mua 

Ke shumë gjëra për të mësuar!

Shiko punët e tua or mik

Shiko jetën si po të ik,

Shiko veten se si vepron 

Padrejtësisht tjerët gjykon!

Mos u merr me jetët e askujt

Merru me vetveten qe kë humb,

Nëse pak ke njerëzi

Leri thashethemet fatzi!

 Mos festo fatkeqësinë e askujt

Por uroj te mira çdokujt,

Për thashetheme nuk ka shpërblim

Vetëdijesohu or miku im...!

 

FAMILJA IME

Sa e lehtë jeta

Kur ka kush të don,

Sa të lehta sfidat

Kur vetëm s'i përballon.

Sa e bukur jeta

Kur jemi komplet,

Çdo gjë e vështirë

Për ne është e lehtë.

 Mbushur me vullnet

E me zemër plotë,

E kam unë familjen

Më të mirën në botë.

 

PËR TY DIGJEM

 

Ah, sa digjem për ty oj hënë

Miliona shekuj vetëm m'ke lënë,

I vetëm me zjarr e lot pa ty

S' shuhem pa u bashkuar të dy.

E për ty errësirën do ta pushtoj

Me tërë forcën do të ndriçoj,

Nga terri i zi do të largoj

Dhe afër vetës do të afroj.

Nuk duroj te te kem larg

T'mos përqafoj, puthi çdo anë,

Nuk duroj të të lë t'vetmuar

E të mos jemi bashkë t'përqafuar.

Duro moj bardhësia ime

Duro e kurrë mos u dorëzo,

Ty të kam të vetmen shpresë

Unë pa ty shuhem dhe vdes.

 

NËNA DRENICË

 

Me mburrje vullnet e krenari 

Të nisa një këngë për ty,

Oj nëna Drenicë toka jonë

Të gjithë fëmijët ta këndojnë. 

Të nisa një poezi strofa strofa

Që ta thonë burrat nëpër oda,

Sa e fortë ishe oj nënë Drenicë

Sa e dashur je oj tokë e lirisë.

I nisa këto vargje vetëm për ty

Që më rrite me vështirësi,

I thura për ty me disa fjalë

Ah, nënë Drenicë të qofsha falë.

Sot Drenica po lulëzon

Kënga e lirisë kudo jehon,

Nuk është më ajo si dikur

Në errësirë, ne katrahurë.

 

LAKMIA VRET

 

Pse nuk ngopesh me atë qe ke

Pse nuk jeton çdo ditë të re,

Mos or vëlla se të iku jeta

Të mashtroj lakmia e shkreta!

Pse kështu ti po vepron

Asgjë s'merr me vete kur shkon,

Pse gjithë kjo lakmi e shkret

Shkatrrove veten dhe të tjerët!

Ndalu një ditë dhe pak jeto

Shiko botën si rrjedhon,

Fëmijët t’u rriten pa i parë

Mendo për ta o lakmitar!

 

I GËZOHEM JETËS

 

Çdo ditë i gëzohem jetës

Nuk jam njeri mëkatar,

I largohem çdo te keqe,

Qe t’mos jetoj një jetë të vrarë.

I gëzohem çdo ditë që vjen

Dhe çdo stinë që troket,

Do t'i gëzohem jetës jetë

Që çdo sfidë ta kaloj lehtë.

Zhgënjimi te unë s’është mbret

As mërzisë si vë kurorë,

Universi im është gëzimi

Nuk e njoh ç’është dëshpërimi.

Po ju lutem miqtë e mi

Mos jetoni me zhgënjime,

Ju keni jetën në duar

Pra, jetoni me gëzime!

 

PENA IME

 

Kur pena ime shkruan për ty

Gjithmonë krijon një kryevepër,

Sidomos për  sytë e tu të kafët,

Që më shtojnë dashurin dhe më tepër.

Ti më jep aq shumë ngrohtësi

E me llaston si një fëmijë,

Më ledhaton ëmbël heshtur pa fjal

Je xhani im që zemrën ta kam fal.

Të them më mungon këtë fjalë

Për ty shpesh ma thotë goja,

Ti je mbret për mua

ashtu siç ëndërroja.

Je Perëndia vet

që më gjallëron,

Je ekzistenca  vet

Që mua më frymëzon.