Ndërsa namin ia nxirrnin ballistëve për pula, për vete partizanët nuk të falnin për mishin e rëndë. Në luftimet me kundërshtarët politikë, bagëtia zinte hallin më të madh. Zënia e plaçkës domethënë ishte parësore. Në raportin e komisarit të Batalionit “Fuat Babani”, Myzafer Spaho i datës 30 prill 1944, për Shtabin e Qarkut të Korçës, përshkruhen këto ngjarje.

Luftimet ishin bërë në Devoll më 17-28 prill 1944. Ishin goditur Suli, Koshnica, Bozhigradi dhe Tresteniku. U morën 400-500 bagëti prej Bozhigradi. Midis të tjerash, në letër thuhet:

Bozhigradi

Me marrjen e bagëtive u ka hyrë grindja, pse kopetë qenë të përziera. Një pjesë (5-6) erdhën, sollën pushkët e kërkojnë bagëtitë. Pushkët i morëm, por bagëtitë nuk ua dhamë...

Sa për bagëtitë ato unë i mora dhe brenda një dite i shpura në Omockë (Greqi). Aty zura një çoban, lashë 3 partizanë (që kanë qenë më parë barinj).

Aty është edhe një shok dhe rregulluam mënyrën e shfrytëzimit të tyre (gjalpë, djathë). Tufa arrin 310-320 kokë dhen, dhi, shqerra, lopë.

Sa për bagëtitë e mëdha, (32 qe, lopë, viçka, kuaj, gomerë, i dërgova t’i shesin, mbasi edhe 2 ditë por t’i mbanim do të ngordhnin. Se ishin të dobëta prej dimrit.

Tani del hesapi i të pafajshmëve. Kur të jetë zgjidhur problemi i Bozhigradit, kopeja e dhenve (pjesa më e madhe e së cilës është e atyre që duhen vrarë), le të përmbushë dëmin që iu bëhet edhe atyre që ndoshta s’kanë faj, megjithëse aty të gjithë gati (janë) reaksionarë. Për këtë çështje, në qoftë se kemi vepruar gabim, na lajmëroni si ta rregullojmë). Bagëtitë i shpumë në Greqi, pse ka kullotë dhe në anë tjetër.

Trestenik

Skuadrat shkuan për goditje dhe e kryen veprimin, por nuk e mora dot përfundimin ekzakt. Në përgjithësi, populli i atij katundi nuk është reaksionar, mbasi ka frikë se ndodhet në kufi. Ka marrë armë, se aty ndodhet një pjesë e forcave të Ballit.