Nga Viktor Tushaj

Ngado qe te shkosh e kedo qe te takosh e njejta panorame e zymte e nje shprese te vrare mizorisht.

Ju kishte hije dikur elokuenca e fjaleve dhe filli i mendimeve ku edhe pse ne thelb mashtruese, u pelqyen nga masa enderrimtare. Te duhej shume pak per ta bere realitet enderren e ketyre njerzve. Ata donin Europen, qe do te thote, drejtesi te barabarte, shendetesi te barabarte, arsim te barabarte, shanse te barabarta dhe asgje me teper se te tjerat i benin vete. Por ti me kazanin tend te pelqyer, timon e tepsi ne duar tu desh pak kohe qe ti nxirrje fundin e zi ketij vendi qe me lodhje e stermundim pat filluar te gjallerohet e te rimkembet.

Me nje strategji te miremenduar, duke pershtatur modelin arrogant autokratik erdoganian e putinian e shkretove territorin dhe e afrove popullin tend ne buze te gremines.

Tek lexoj shkrimet e analisteve te paguar majmerisht prej jush, kur shikoj kronikat superlativiste mediatike te mediave te paguara po prap majmerisht prej jush, kur shikoj e lexoj talljen dhe nepermkembjen e nje populli nga Ju, qeveria, maxhoranca dhe ithtaret tuaj dhe nga ana tjeter kur shikoj padrejtesi e pabarazi pafund, varferi te teskajshme, korrupsion galopant ne cdo qelize te shtetit, konflikt e tension social ngado, klime e renduar asfiksuese ne te gjitha kategorite dhe nivelet e bisnesit e te tjera e te tjera, e mendoj me bindje se nje fund ka ardhur. Nuk ma do mendja se eshte fundi i popullit.