Nga Dr. Francesca Norton
Në pritjen e mbajtur për Ditën Kombëtare të Francës, ambasadorja franceze në Shqipëri, zonja Christina Vasak kritikoi kolegët e saj duke thënë se ambasadorët nuk gjykojnë apo zëvendësojnë autoritetet shqiptare. Kjo ishte një shuplakë në fytyrë për kolegët e saj në lidhje me sjelljen e tyre në vend.
Ajo theksoi se "diplomatët janë këtu për të kuptuar, mbështetur, shoqëruar, por në asnjë rast të gjykojnë, ose të zëvendësojnë autoritetet kompetente".
Natyrisht, ambasadorja franceze nuk mundi të heshte as me votimin e stilit komunist që u zhvillua në 30 qershor, dhe këto zgjedhje ajo i quajti "zgjedhje të çuditshme".
Ishin me të vërtetë të çuditshme. Vota më e çuditshme në të gjithë kontinentin evropian, e krahasueshme vetëm me regjimet më të vështira dhe më mizore të të gjitha kohërave. Njëra nga partitë kandidoi për 61 bashkitë; njëra palë administroi votën; një pjesë numëroi votat; dhe siç pritej, njëra palë fitoi. Por, përkundër gjithë kësaj farse, Komisioni Qëndror i Zgjedhjeve nuk i dha rezultatet përfundimtare as dy javë pas ditës së votimit. Pse? Sepse ka pasur shumë parregullsi.
Numri i votave ishte më i lartë se numri i votuesve, gjë që tregon se edhe në votimin e partive manipulimi ishte serioz.
Misioni ndërkombëtar i vëzhgimit i OSBE / ODIHR, i cili erdhi për të vëzhguar zgjedhjet e diskutueshme lokale të 30 qershorit, tha që procesi zgjedhor nuk u dha votuesve një zgjedhje me kuptim.
Në një raport paraprak, misioni deklaroi se zgjedhjet u zhvilluan "me pak respekt për interesat e elektoratit". Ambasadorja Glover, e cila vëzhgoi disa zgjedhje të mëparshme në Shqipëri, kritikoi organizimin e zgjedhjeve në mënyrë të njëanshme. Ajo gjithashtu tha se Komisioni Qendror i Zgjedhjeve i kontrolluar nga Socialistët kishte "interpretuar ligjin në mënyrë kreative", i cili la administratën e votës në duar të Partisë Socialiste.
Pas kësaj situate tragjikomike, lind një pyetje shumë serioze. Pse ambasadat e SHBA dhe BE heshtin për atë që po ndodh në Shqipëri, një anëtar i NATO-s dhe një vend që aspiron të anëtarësohet në BE?
Shumë ambasadorë në Tiranë janë alarmuar me kryeministrin shqiptar Edi Rama dhe me prirjen e tij politike drejt opozitës, popullit dhe madje edhe institucioneve të vendit. Për shumë vite ai bëri dhunë politike kundër liderëve të opozitës dhe anëtarëve të parlamentit dhe përdori propagandën e tij për t'i kthyer ato nga viktima ne autorë, dhe veten nga ngacmues në hero.
Ngacmimi i tij politik shkoi shumë larg kur ai filloi procedurat parlamentare për zgjedhjen e presidentit, i vetmi autoritet qeveritar që nuk është nën kontrollin e tij në mënyrë që të mund të uzurponte çdo institucion në vend.
Kryeministri Edi Rama kontrollon aktualisht parlamentin me një parti, pushtetin vendor me një parti, zyra e prokurorit një parti, një degë e gjyqësisë së partisë, media me një parti.
Sidoqoftë, ambasadat e SH.B.A.-së dhe BE-së heshtën në zgjedhjet e 30 qershorit dhe nuk iu bashkuan thirrjes për shtyrjen e zgjedhjeve, sepse ata kishin frikë se mund të ndodhte një precedent rajonal për zgjedhjet e ardhshme në vendet e Ballkanit.
Por, aq diplomatike sa mund të duket, kjo nuk është e vërtetë. Përkundrazi, ata po praktikojnë një standard të dyfishtë, sepse, siç shihet në dokumentin bashkëlidhur këtij artikulli, ambasadat e SHBA dhe BE ishin ato që mbështetën shtyrjen e zgjedhjeve në Maqedoni në vitin 2016.
Meqenëse, siç tregohet në dokumentin drejtuar kryeministrit, data e caktuar për votimin nuk ofronte kushtet e nevojshme për të organizuar zgjedhje të besueshme dhe shtyrja për një datë të mëvonshme do të rikthente besimin e qytetarëve në procesin zgjedhor, do të siguronte konkurrencë të ndershme dhe do ta zhvendoste vendin përtej krizës politike si dhe duke siguruar një proces zgjedhor të besueshëm në të cilin të gjithë qytetarët dhe partitë duhet të marrin pjesë lirisht.
Dhe në rastin e Maqedonisë, zgjedhjet u shtynë jo një herë, por dy herë me bekimin e Shteteve të Bashkuara dhe BE-së.
Pse një standard i tillë i dyfishtë? Sepse në Maqedoni ata shtynë zgjedhjet dhe në Shqipëri ata heshtin përballë shkeljeve të rënda të të drejtave të njeriut dhe demokracisë në një proces zgjedhor ku zyrtarisht vetëm 21% e shqiptarëve votuan (në fakt vetëm 15%), pasi shumica u detyruan dhe u kërcënuan me pushim nga puna. Pse tolerohet një diktaturë e tillë dhe ngacmim politik dhe kombëtar?
Shqipëria është vendi më i korruptuar në Evropë, media botërore e ka cilësuar atë si "Kolumbia e Evropës".
E gjithë bota mund të shohë shumë qartë se çfarë po ndodh në këtë vend të vogël. Shqiptarët nuk pranojnë të votojnë dhe nuk e mbështesin qeverinë e tyre.
Një demonstratë u zhvillua kohët e fundit para Shtëpisë së Bardhë në Uashington DC duke i kërkuar presidentit Trump që të shihte se çfarë po ndodh vërtet në Shqipëri.
Komunitetet fetare shqiptare janë për një zgjidhje urgjente të krizës dhe për mbrojtjen e parimeve të demokracisë. Të vetmet që "nuk e shohin të keqen, nuk ndjehen keq" janë ambasadat e huaja në Tiranë, të cilat, me indiferentizmin e tyre, po lejojnë një vend perëndimor që duket se i pëlqen humnera të bjerë në të.
