Nga Andi Bejtja –
Nga sot, opozita shqiptare nuk është më e njëjta dhe sa më shpejtë ta kuptojë, aq më mirë për të vetë dhe për ata që përfaqëson. Ajo ndodhet përpara disa rreziqeve serioze, të vjetra por edhe të reja. Madje, rrezikon edhe të përçahet.
Rreziku mund të kalojë, vetëm nëqoftëse bashkëshortja e Presidentit, njëkohësisht dhe kryetarja e LSI-së, është imune ndaj stërkalave të bashkëshortit të saj, si dhe do të dilte në konferencë për shtyp duke thënë se Presidenti dhe burri i saj, nuk ka të drejtë me skandalet që po i bën publike në lidhje me reformën në drejtësi.
Madje dhe kjo nuk do mjaftonte. Do të duhej, çdo mesnatë të shkonte dhe të mallkonte bashkëshortin e saj te Yuri Kim dhe të Luigi Soreca.
Boh…
Presidenti i Republikës mbrëmë në një denoncim të pazakontë në emisionin ‘Opinion’, duke bërë publike disa mesazhe të diplomatëve në lidhje me reformën në drejtësi, vërtetoi atë që disa nga ne e kanë paralajmëruar me kohë, se Kryeministri Edi Rama, në bashkëpunim me një pjesë të diplomatëve dhe hartuesve të së ashtuquajturës ‘Reformë në Drejtësi’, nuk është thjesht arkitekti, por dhe zaptuesi i saj, e për rrjedhojë do të jetë dhe përdoruesi i saj si kobure, për të shantazhuar hapur dhe jo hapur, kundërshtarët e tij politikë, që naivisht mund të mendojnë të konkurrojnë në procese të ndershme demokratike me të.
Personalisht për mua, kjo reformë ka qenë e dështuar që në nisje, që nga mënyra unike se si u bë vetingu nga lart poshtë, dhe jo nga poshtë lart si në vendet e tjera të Europës Juglindore, apo edhe më tej.
Nuk kam ndërmend të citoj këtu për të njëmijtën herë raportin interim të Komisionit të Venecias, kur e përkufizonte këtë veting të paprecedentë, që do të krijonte probleme të mëdha, boshllëqe të mëdha në sistem, tronditje të tij dhe kapje të sistemit nga forca politike që ishte në pushtet.
Nuk kam ndërmend të rikujtoj as Kryeministrin e Maqedonisë Zoran Zaev, i cili tha se nuk do të ndërmerrte kurrë një reformë me një proces vetingu të tillë, sepse dhe po të donte ai vetë, nuk kishte për ta lënë ta bënte as Bashkimi Europian.
Nuk kam ndërmend të rikujtoj edhe njëherë pengesat false të hartuesve të saj, ndaj ‘Gjakut të Ri’, të atyre dhjetëra qindra profesionistëve të ndershëm që kishin mbaruar shkollat në Perëndim. Nuk kam ndërmend t’ju rikujtoj sot se si Rama thoshte, se ‘nuk e dinte fare çfarë bëhej me reformën, se ishin të huajt që merreshin me të Amerikanët kryesisht dhe Europianët’.
Nuk kam ndërmend të rikujtoj këtu as faktin se LSI I votoi shtatë ligjet e famshme të reformës dhe PD jo. Nuk ka rëndësi sot se kush i qëndroi më fort kësaj kapjeje dhe kush më pak.
Nuk kam ndërmend të kujtoj as ish Ambasadoren Vllahutin kur thoshte se reforma mund të bëhej në mënyrë të njëanshme dhe as euforinë e Ilir Metës për konsensusin e gjerë të arritur për votimin e kësaj reforme, sepse kam qenë i bindur, që me konsensus a pa konsensus, kjo reformë ‘sui gjeneris’, ka qenë e dështuar që në nisje.
Nuk kam ndërmend as t’i bëj të ndërgjegjshëm shqiptarët, se tani që dështimi po duket qartë, lufta do bëhët më e egër dhe përçudnimi do jetë më i madh, se diplomatëve kryesorë do t’u duhet me hir a me pahir, të justifikojnë lekët e taksapaguesve të tyre për këtë pseudoreformë.
E vetmja gjë që nuk do të ndryshojë në këtë telenovelë të një ‘Puci të butë shteti’, është finalizimi i kapjes përfundimtare dhe totale të drejtësisë nga Edi Rama.
Të gjitha këto sot, bashkë me denoncimet e Presidentit dje, kanë shumë pak rëndësi se thjesht dhe vetëm shtojnë disa njolla në qivurin e reformës në Drejtësi, të cilën ata që e nisën e bitisën vetë, pa ndihmën e atyre që i kanë paracaktuar me laps për t’i vënë prapa hekurave. Denoncimet e Presidentit të Republikës tashmë kanë kuptim vetëm nëqoftëse pranohen si një ftesë për mënyrën dhe modelin e të bërit opozitë.
Teksa, Presidenti siç tha dje, e ka luksin për të qenë ‘President Danez’, opozita nuk mund të vazhdojë të jetë një ‘Opozitë Suedeze’, pa neutralizuar koburen e të ashtëqujturës ‘Reformë në Drejtësi’, që Rama mund ta përdori sa herë që opozita, del nga skemat dhe hullitë e tij.
Në një vend si Shqipëria, është utopike të pretendosh të mbash zgjedhje të lira e të ndershme pa gjykata e pa drejtësi, por do ishte fatale, të shkosh me këmbët e tua dhe i buzëqeshur në një palë zgjedhje me gjykata dhe drejtësi totalisht të kapura, për më tepër me bekimin dhe të disa ndërkombëtarëve, që për të justifikuar dështimin dhe paratë e taksapaguesve të tyre, tani në situatën ku ndodhen, nuk kanë rrugë tjetër, veçse ta zhveshin me dorën e tyre e ta fusin sa më shpejt Drejtësinë në krevatin e Ramës.
