Zef Mazi u shkarkua nga detyra e negociatorit pikerisht ate dite, qe do te fillonte te luante rolin e tij shume te rendesishem.
Vonesat ne hapjen e negociatave e cdo gje tjeter negative e deri tanishme nuk lidheshin me ate, nuk kishin te benin me detyrat e tij.
Shkarkimi “rrufe” i Mazit nuk e cfajeson dot Ramen per kalvarin e deri tanishem, ai dhe vetem ai eshte pergjegjesi!
Dhe u shkarkua atehere pa ju komunikuar asgje direkt prej tij, qofte dhe disa ore me pare, pa asnje pershendetje, pa asgje nga Kryeministri.
Aq sa dhe nje “koktej” ndarje ja organizuan kolege te huaj.
Dhe sot Kryeministri perpara ngociatoreve anonime, ben sikur e falenderon ate.
Hipokrizi ekstreme kjo.
Fatkeqesisht nen kete kryeminister kete fat kane te gjithe ata qe tregojne nje personalitetet te tyre, qe kane idete e mendimet e tyre dhe i mbrojne ato.
Zefi eshte i tille, nje diplomat i klasit te pare.
Ka qene ambasador shume i rendesishem edhe kur une isha Minister i Jashtem.
Kishte karakterin e personalitetin e tij, dinte te mbronte direkt ate qe mendonte, te debatonte qartesisht edhe kur ato ndryshonin nga te Ministrise.
Pikerisht per keto cilesi te pa pranueshme per Kryeministrin, ai u shkarkua “fluturimthi”, atehere kur duhej me shume.
Sepse “jete gjate” ne apo prane kesaj Qeverie jane vetem ata, qe pranojne te kthehen thjesht ne “gur shahu”, ne sherbetore te perulur para sulltanit.
Nje simptom fatal ky per kete Kryeminister, qe po e rrukullis vendin ne shkaterrim, sepse sic i thone:
“Stan me lepuj nuk behet”
Dhe per fatkeqesine e ketij vendi e tille eshte katandisur kjo Qeveri!
Shqiperia ka nevoje per ndryshime te medha…dhe ato po trokasin tashme!