Dihen tashmë metodat dhe praktikat e shëmtuara të periudhës moniste, kur retushoheshin, dmth ndryshoheshin, korrigjoheshin dhe hiqeshin fare pamje, foto dhe kronika të ndryshme të personaliteteve historike. Vetëm se nuk i pëlqenin pushtetit të atëhershëm, i cili i kishte etiketuar dhe dënuar egërsisht si armiq, tradhtarë dhe spiunë me pseudo argumente absurde.

I kemi parë të cunguara fotot dhe pamjet e shpalljes së Pavarësisë më 1912, të çlirimit të vendit e deri në vitet 90 të ngjarjeve dhe përkujtimeve historike, ku mungonin jo një e dy, por me dhjetëra protagonistë politikë dhe historikë. Retushimi ishte bërë praktikë e zakonshme, e cila synonte të linte në harresë dhe të injoronte figura të shquara me kontribut historik në ngjarjet më madhore dhe emblematike të kombit tonë.

Mirëpo, për fat të keq, po shihen tendenca, deri te ringjallja e këtyre dukurive të dëmshme. Kjo u pa dhe në festimet e 100 Vjetorit të vendosjes së marrëdhënieve diplomatike me SHBA-të dhe në Koncertin festiv më 28 Korrik. Ra në sy se në pamjet e videot që u shfaqën si ilustrim i historikut të këtyre marrëdhënieve tona dy dhe shumëpalëshe nuk u shfaqën sekuenca qoftë dhe minimale nga momentet e rivendosjes së marrëdhënieve mes dy vendeve tona në Mars 1991, në Departamentin e Shtetit, nga vizita e Presidentit Bush në Tiranë më 2007, ngjarja më e madhe dhe më e shënuar në këto marrëdhënie, anëtarësimin tonë në NATO, etj.

Kjo vetëm e vetëm sepse në ato dhe në shumë ngjarje të tjera, ishte protagonist Sali Berisha, i cili është shpallur – non – grata! Prej tij “e pësoi“ dhe ish Presidenti Bush, të cilin gjithashtu nuk do ta shihnim e dëgjonim, po të mos ishte një mesazh që ai dërgoi me atë rast.

Kjo nuk la shije të mirë dhe nuk tingëllon fare demokratike. Sepse një ish lider dhe protagonist madhor politik i 32 viteve të fundit, si ai dhe të tjerë mund të pësojë aksident politik, të tradhtojë kursin e tij, madje të dënohet dhe me heqje lirie; por ama emri, kontributi dhe gjurmët e tij në histori mbeten; ato nuk mund të fshihen dhe retushohen nga askush!

Ndryshe historia do të bjerë preh e tekave dhe qejfeve të çastit, të njërit apo të tjetrit; ajo do të kthehet në një mall të zakonshëm, që kushdo mund t’ia ndryshojë etiketën, ta monopolizojë dhe privatizojë si pa të keq. Kështu duhej e do vepruar në të ardhmen me Sali Berishën dhe emra të tjerë, sepse siç e kemi nisur, me siguri që “non – gratat“ dhe dënimet për korrupsionin, i cili te ne nga “domethënës“ para 10 e më shumë vitesh tanimë është bërë ulëritës do të shumëfishohen.

Emri dhe kontributi i tij nuk mund të mohohen, por duhen përmendur në çdo rast, ashtu siç ishte, pse jo dhe “burrë shteti“, siç e pati etiketuar me tepëri një ish Ambasador amerikan, por dhe me dritë hijet e veta deri te shpallja “non – grata“! Ndryshe do t’i bëhej atentat historisë!

Si përfundim, asnjë devijim, retushim subjektiv të historisë dhe marrëdhënieve me vendet e tjera, duke filluar nga SHBA-të. Ndryshe, nëse vazhdohet më tej me retushime të këtij lloji, dallimi midis një shteti demokratik dhe autoritarist do të bëhet dhe më i vështirë.

Sa i takon SHBA-ve, mjafton të rikujtojmë rastin e ish Presidentit Nikson, i cili pavarësisht nga skandali i shekullit i Watergate-it, jo vetëm nuk u rertushua në asnjë çast, por ai kujtohej dhe nderohej deri në vdekjen e tij, natyrisht me qëndrime kritike. Dhe sot vlerësohet si ndër presidentët më të shquar amerikanë. /Argumentum.al/