Nga Xhuljano Guce 

Eksodi i shqiptarëve jashtë vendit tonë është një dukuri deri diku e njohur, por ecuria me hapa të shpejtë dhe frekuenca te moshat 18-30 vjeç është e frikshme.
Të rinj që largohen nga familjet se këtu s’ka shpresë, se këtu pagat janë mjerane dhe "bossat" e tyre këtu janë shndërruar në skllavopronarë që i shfrytëzojnë me orare të pakufijshme dhe me javë që s’mbarojnë.
“Çdo ditë është e hënë,”- më thoshte një mik që punonte te një nga këto "skllavopronarë".
Këta njerëz të pashpresë ikën në Angli për një jetë më të mirë dhe shpresë për familjen e tyre, por evolucioni është i frikshëm. Ata djem që në 9-vjeçare i njihnim si "djem florinj" na janë shndërruar në "çunat e Londrës". Për mua aspak faji i tyre, vetëm faji i një shteti që asnjëherë nuk u dha shpresë.
Shqiptarët janë punëtorë dhe normalisht edhe në të zezë, ata kanë bërë miliona euro dhe paund të padeklaruara të ardhura nga rrugë kriminale.

Këto miliona janë rikthyer në Shqipëri dhe pastrohen nga amvisa e tyre në Shqipëri: Erjon Veliaj.

Milionat vijnë dhe kullat ngrihen, skllavopronarët paguajnë dhe çmimet konkurrojnë me çmimet në Majemi Florida, Frankfurt apo ku di unë tjetër.

Dhe ata pak të rinj që kanë ngelur dhe që përpiqen të punojnë, demoralizohen nga amvisa e fiqve që po e lë të pashpresë këtë rini.

Erion Veliaj në asnjë moment s’ka qenë Kryetari i Bashkisë, ai thjesht ka qenë amvisa e çunave të Londrës.