Kush e kontrollon sot drejtësinë? Kjo sigurisht nuk është pyetje që bëhet për gjyqësorin, pushtet nga pavarësia e të cilit duhet të godasë çekiçi i drejtësisë. Por pikëpyetja padyshim që bëhet aty ku qytetarët nuk janë të barabartë para ligjit.
Presioni i ambasadorit amerikan i ka dhënë dorë betejës me krimin në politikë, që kur emrat nuk mbetën vetëm në retorikën e akuzës dhe të mohimit. Donald Lu nisi t’i thërriste vetë me emra ata që Shtetet e Bashkuara i konsideronin të lidhur me krimin apo korrupsionin e të cilit duhej të dilnin para drejtësisë.
Por ku janë sot kokat e prera nga dekriminalizimi, pasi ikën nga politika qendrore, apo vendore?
Mark Frroku sapo fitoi lirinë nga gjykata e Fierit. I lirë është edhe Armando Prenga. Arben Ndoka është në shtëpi, por duke mos u munguar socialistëve të Lezhës. Elvis Rroshi po ashtu, edhe pse nuk është më kryebashkiak. Drejtësia nuk ka vendosur ende për të.
Në Kuvend vazhdon Tom Doshi, por Shtetet e Bashkuara i ndaluan hyrjen në SHBA si të përfshirë në korrupsion.
Saimir Tahiri është i lirë pavarësisht deklaratës së fortë të ambasadorit Lu një ditë para këtij vendimi, se po ushtrohej shantazh e ofrohej ryshfet ndaj gjyqtarëve të çështjes.
Për kapjen e peshqve të mëdhenj flitet që prej vjeshtës së shkuar
“Ju shqiptarët keni një shprehje, që peshku i madh e ha peshkun e vogël, por për një herë të vetme le ta hamë peshkun e madh”, deklaronte ambasadori amerikan muaj më parë.
Por disa muaj më pas vlen thënia tjetër e popullit: “peshku në det, tigani në zjarr”. /tch
