Nga Xhafer SADIKU

Teza se zhvillimet në Shqipëri ndodhin sipas një platformë që e quajnë të Katovicës pothuaj se ka zënë vend në një pjesë të madhe të shoqërisë, duke përfshirë edhe ish të burgosurit dhe të persekutuarit politikë. Pa u zgjatur në përmbajtjen e saj, duhet theksuar se edhe pas 25 vjetëve nga rënia e regjimit komunist, me ndonjë përjashtim të rrallë, nuk është bërë ndonjë studim i thelluar mbi atë regjim. Por duhet theksuar se megjithë specifikat e tij, komunizmi shqiptar nuk ndryshonte shumë nga ai i vendeve të tjera, për arsye se frymëzohej nga të njëtët ideologë, synonte të njëjtin objektiv dhe përdori të njëtat mjete. Objektivi i teoricienëve të komunizmit ishte të realizonte Rendin e Ri Botëror, duke eliminuar borgjezinë nacionale, nëpërmjet terrorit të kuq, të zbatuar nga partitë social-komuniste. Teoricienët më të shquar të terrorit bolshevik ishin hebrejt Karl Marks, F. Engels, Leon Trocki, Nojman etj. Por edhe terroristët më të mëdhenj ishin nga radhët e tyre. Marksi theksonte se: “Një qeveri socialiste nuk mund ta verë veten në krye të një vendi nëse nuk ekzistojnë kushte të mjaftueshme për të bërë të mundur që ajo të marrë masat e nevojshme për t’i futur tmerrin borgjezisë dhe kështu të hedhë hapin e parë për shpalosjen e politikës së saj.”
Engelsi vinte në dukje se: “…Revolucioni është një veprim në të cilin një pjesë e popullsisë imponon vullnetin e saj mbi pjesën tjetër me anë të pushkëve, bajonetave dhe mjeteve të tjera si këto, jashtëzakonisht autoritare. Dhe pjesa që ka fituar është detyruar ta mbajë pushtetin po me ato mjete të dhunës q’ u fusin frikën reaksionarëve…” Për mënyrat e përdorura, Leon Trocki, shkruante: “…Terrori i Kuq është një armë e përdorur kundër një klase të destinuar të shkatërrohet, por që nuk dëshiron të vdesë… Terrori i Kuq e përshpejton shkatërrimin e borgjezisë”. Këtu vlen të theksojme se veprat e tyre u përputhën plotësisht me fjalët. Pasojat dihen; më shumë se njëqind milion të ekzekutuar nga terrori i kuq. Çarls Sarolea theksonte se revolucioni bolshevik në Rusi ishte vepër e hebrejve. Vepër e tyre ishte edhe kryengritja komuniste në Shangai dhe Kanton, në vitin 1927, e cila u mbyt në gjak nga Çang Kai-Shia dhe shumica e udhëheqësve komuniste u ekzekutuan. Organizatorët e saj, hebrejt Nojman, Borodin dhe Galenin u arratisën në Moskë. Ata u dërguan edhe në Spanjë, më 1936, për të bërë “bolshevizimin” e saj. Spanja u kthye në det gjaku, ndërsa pasuritë kolosale të saj u shkatërruan dhe u zhdukën.
Pasojat e komunizmit në Shqipëri tashmë dihen, por për mënyrën se si u përhap ende besohet varianti i ofruar nga regjimi komunist, madje këtë variant e besojnë edhe viktimat e tij. Mungesa e studimeve dhe analizave të thella ka bërë që të besohet variati se edhe zhvillimet postkomuniste në Shqipëri të dirigjohen nga Lindja. Po të hedhësh një vështrim sipërfaqësor mbi zhvillimeve politike të vitit të fundit të sundimit komunist, do të vërehen se që në vitet 1990-1991 u çfaqën fondacione të ndryshme që do të ishin përcaktuese në jetën e vendit. Njëri prej tyre, fondacioni për shoqërinë e hapur, rezultoi të jetë i një hebreu të famshëm, miliarderit Xhorxh Soros. Klasa politike e sotme është projekt i fondacioneve të lidhura me të. Ligjet e privatizimit të pasurive kombëtare sidomos ai i tokës është vepër e tyre. Ata janë shkaktarët e mosdënimeve të krimeve të komunizmit. Po thuajse i tërë shtypi zotërohet nga ata. Ish klasat e përmbysura u mbajtën larg pasurisë dhe për rrjedhojë, larg pushtetit. Rasti më i fundit është mbështetja e kesaj turme për kryebashkiakun e Kavajës. Nën sundimin e ushtrise se Sorosit, Shqipëria është kthyer në “Kolumbi të Evropës”. Për fat të keq, ata kanë mbështetjen edhe të ambasadorëve të SHBA në Tiranë dhe për t’i dhënë pamje “Perëndimore” “reformave” në favor të tyre, përdoren disa marjoneta shqiptaro-amerikane dhe pinjollët e “kulturuar” të terroristëve të kuq.