Nga Kastriot Dervishi

Kjo është shkresa që njoftonte Drejtorinë e Hetuesisë së Ministrisë së Punëve të Brendshme, Prokurorinë e Përgjithshme dhe Gjykatën e Lartë, se Presidiumi i Kuvendit Popullor, në mbledhjen e datës 16.7.1977, vendosi refuzimin e faljes së jetës së dy poetëve. Në shkresë të dy cilësohen fshatarë të pasur (kulakë), pavarësisht se prona private ishte zhdukur tërësisht. Urrejtja ndaj familjeve të mira të vendit nuk mund të ndryshonte as në formulime të këtij rasti.

Në relacionin përkatës, pasi theksohej “personaliteti i tyre shumë i keq”, me “origjinë e përbërje klasore e familjare armiqësore”, ndër të tjera thuhej: “Këta të gjykuar, armiq të pushtetit popullor   e të deklasuar, kanë mundur të zhvillojnë këtë veprimtari kaq të gjerë e për një kohë të gjatë, pasi shfrytëzuan një terren që papërshtatshëm në fshat, ku nga disa kuadro ka patur shfaqje të theksuar të indiferentizmit e liberalizmit, ulje të vigjilencës revolucionare, etj”.