Nga Kastriot Dervishi
Përdorja e një emri të rremë ishte një zakon që komunistët e kishin marrë qysh në vitet ’30, në kuadër të teorisë së konspiracionit. Ky zakon u vazhdua gjatë viteve të luftës. Kur partia mori pushtetin, për çdo komunist u çel një dosje e veçantë ku shënohej çdo informacion biografik rreth tij. Në modelin e kartelave, një vend ballor zinte edhe emri i rremë, pra pseudonimi. Në vitet e më pasme, partia hoqi dorë nga shënimi i pseudonimeve, por ama secili anëtar pajisej me një pseudonim. Më tej akoma, kur parti ishte në kulmin e saj, pseudonim përdorte vetëm pjesa elitare e saj.
