Dita e së vërtetës po afron . Të enjten më 27 dhe të premten më 28 qershor në Këshillin Evropian në Bruksel, njëzet e shtatë vendet duhet të vendosin përfundimisht për nominimet e BE-së.
Duket e sigurt që Ursula von der Leyen do të konfirmohet si Presidente e Komisionit. Socialisti portugez Antonio Costa mbetet i preferuari për të udhëhequr Këshillin Evropian, ashtu si kryeministrja liberale estoneze Kaja Kallas për rolin e Përfaqësuesit të Lartë, duke përjashtuar kthesat e minutës së fundit.
Samiti i BE-së premton të jetë i gjatë dhe i ndërlikuar. Përveç praktikës së nominimeve, ka disa tema të tjera që do t’i mbajnë udhëheqësit të zënë në artin e vështirë të formulimit dhe zgjedhjen e përpiktë të fjalëve për t’u përdorur në përfundime.
Sa i përket luftës në Gaza, duket se do të mbizotërojë thirrja për një armëpushim, por me kushte më të forta ndaj Izraelit.
Nuk duket më një Këshill Evropian në të cilin ne nuk duhet të përpiqemi të kapërcejmë veton e Orbanit. Edhe një herë problemi është Ukraina, konkretisht financimi për Kievin me Fondin e Asistencës dhe pagesat nga struktura evropiane e paqes , pra rimbursimet për ato shtete që mbështesin përpjekjen e Zelenskit për luftë.
Në përgatitje për Samitin do të jetë Këshilli i zakonshëm i Çështjeve të Përgjithshme, qw do zhvillojw mbledhjen mw 25 qershor. Ministrat e Çështjeve Evropiane do të përpunojnë tekstin e agjendës strategjike, udhërrëfyesin mbi prioritetet për 5 vitet e ardhshme. Një version i rishikuar do të diskutohet të hënën, përpara se të shkojë te ministrat dhe të kthehet të mërkurën. Pas këtij ping pongu topi do të mbërrijë në tryezën e liderëve.
Emërimi i kryeministrit holandez në largim, Mark Rutte, si Sekretar i Përgjithshëm i NATO-s tashmë është një punë e përfunduar. Nuk ka asnjë konfirmim zyrtar, por miratimi i të 32 anëtarëve të Aleancës ka mbërritur. Ratifikimi mund të vijë brenda disa ditësh, nëse anëtarët nuk duan të presin samitin e Uashingtonit (9-11 korrik).
Në Këshillin e Punëve të Jashtme të BE-së të hënën më 24 qershor, ministrat do t’i japin dritën jeshile paketës së 14-të të sanksioneve kundër Rusisë. Ndërhyrjet kryesore synojnë pikërisht të sigurojnë që masat kufizuese të mos anashkalohen, më pas u vendoset ndalim anijeve ruse të rieksportit të gazit natyror të lëngshëm nga portet evropiane drejt destinacioneve të tjera dhe preken 100 individë dhe subjekte të reja, duke arritur në total, 2200.
Pas muajsh negociatash, konferenca e parë ndërqeveritare me Ukrainën dhe Moldavinë do të mbahet të martën më 25 qershor. Ky është forumi kryesor për dialogun politik ndërmjet vendeve anëtare dhe vendit kandidat. Është fillimi aktual i negociatave të anëtarësimit , i mundësuar falë tejkalimit të vetos hungareze.
Dhe javën e ardhshme, ndoshta një ditë pas fillimit të negociatave, më 26 qershor, duhet të nënshkruhet në Bruksel marrëveshja për angazhimet e sigurisë me Ukrainën, me të cilën Evropa merr përsipër të mbështesë Kievin në rast të agresioneve të reja në të ardhmen. Për këtë rast, presidenti Zelensky mund të mbërrijë në kryeqytetin evropian.
Parlamenti Evropian
Partia Popullore Evropiane ka rikonfirmuar për herë të katërt si kryetar grupi në Strasburg Manfred Weber, kreun e CSU-së bavareze (partia motër e CDU-së së Ursula von der Leyen) dhe kryetar i partisë nga viti 2022. EPP, fitues i padiskutueshëm i zgjedhjeve evropiane, aktualisht ka 189 deputetë, duke përfshirë 14 vende të reja (përfshirë shtatë hungarezët nga Tisza, partia e Péter Magyar).
Kristian Demokratët kanë emëruar edhe maltezen Roberta Metsola, kryetare në largim e Kuvendit, për një mandat të dytë. Normalisht, posti i kryetarit të gjysmëciklit zgjat dy vjet e gjysmë dhe në legjislaturë zëvendësojnë Partinë Popullore dhe Socialiste. Por në rrezikun e posteve të larta, Partia Popullore po rrit aksionet dhe do të donte ta mbante Dhomën për pesë vjet në këmbim të mbështetjes së portugezit António Costa si kreu i Këshillit Evropian për të njëjtën periudhë.
Në grupin socialist (S&D) negociatat për emërimin e kreut të grupit duket se kanë përfunduar: sipas të gjitha gjasave spanjolli Iratxe García Pérez do të rikonfirmohet, pavarësisht se delegacioni i PSOE (20 deputetë) ka humbur primatin numerik, të cilin tani e kanë italianët e Partisë Demokratike (21 të zgjedhur).
Tërmet i ri në kampin liberal. Ndërsa udhëheqësja e grupit Macron, Valérie Hayer duket në ekuilibër, dështimi për të dëbuar VVD holandeze ka bërë që pesë zyrtarët e zgjedhur të Volt të preferojnë Të Gjelbrit. Ndërkohë, çekët e Ano 2011 janë larguar nga grupi i fundit, duke ulur më tej përmasat e kontingjentit liberal.
Konservatorët dhe Reformistët (Ecr) janë bërë ndërkohë grupi i tretë më i madh me 83 deputetë, falë hyrjes së ultranacionalistëve rumunë të Aur-it. Megjithatë, dera mbetet e mbyllur për Fidesz-in, partinë e Viktor Orbanit: për të hyrë në ECR duhet të deklaroheni pro-Ukrainë dhe për më tepër prania e Aur-it është e patretur për hungarezët për shkak të mosmarrëveshjeve të pazgjidhura midis Budapestit dhe Sofjes.
Por 20 polakët e PiS mund të largohen nga ECR, në polemika me Melonin, ndoshta për të bashkëpunuar me Fidesz dhe Ano 2011. Ky ent i ri mund të tërheqë delegacione të tjera nga joanëtarët, 83 deputetë të paangazhuar, përfshirë gjermanët e AfD (edhe ata, me sa duket, synojnë të krijojnë një grup të ri ultra të djathtë). Pastaj janë gjermanët e BSW, Lëvizja Pesë Yjet dhe Sllovakët e Smerit, të cilët mund t’i japin jetë një grupi të ri të së majtës sovraniste .
Katër grupe do të zgjedhin presidentët dhe nënkryetarët e tyre këtë javë, takimi themelues i socialistëve dhe demokratëve dhe i së majtës radikale do të mbahet të martën më 25 qershor, ndërsa të mërkurën më 26 qershor do të jetë radha e liberalët e Renew dhe konservatorët Ecr.