Nga Ilir Nikolla

Nga Franca po vjen edhe një leksion tjetër madhor se pse Edi Rama ka frikë nga protesta qytetare si një manifestim kundër politikës së tij. Presidenti Emanuel Macron ka shpallur një debat të madh kombëtar, pas nismës së “jelekverdhëve” për mbajtjen e referendumeve kombëtare, kur mundësohet një nismë nga një numër qytetarësh. S’është jakobinizëm, është një përgjigje (ndoshta edhe e dëshpëruar) për të gjetur pika takimi me protestuesit në rrugë dhe për të synuar disi një shartesë midis klasës aktuale politike dhe të revoltuarve në të gjithë vendin.

Se sa do t’ja arrijë, mbetet për t’u parë, por është dëshpëruese tek shikon Edi Ramën me regji qendrore, që mundohet të blejë kohë, rektorë, pedagogë e studentë, me shpresë se do ta ndalë shndërrimin e protestës së studentëve në një manifestim të mirëfilltë politik kundër tij.

Në fakt, bllokimi i rrugëve dhe thirrjet me pullë të kuqe kundër Edi Ramës poshtë zyrës së kryeministrit janë shenja të qarta se drejt asaj rruge po shkohet. Shurdhëria dhe miopia politike e kryeministrit nuk e ndalin dot të pandalshmen. Edhe demonizimi i protestës si e kapur s’shërben për gjë.

Me takime kineze “gju më gju me popullin” (e blerë) veç sa demaskohen të shiturit. Ideologët e Macronit e kanë arritur prej kohësh këtë përfundim. Dikush t’ua thotë edhe lejfenëve në kryeministri, se ndoshta çalltisin e marrin vendimin e duhur për t’u larguar nga zyra e për të mbetur ndoshta në politikë, para se negociimi për qendrimin në politikë të bëhet me të vërtetë i pamundur.