AGRON GJEKMARKAJ
Nuk kishte ndodhur kur rë, por ja që me Edi Ramën çdo gjë është e mundur… Dje, Kuvendi i Shqipërisë, i komanduar prej tij (njëfarë zotësie kjo), dëshmoi se është në lartësinë e turpit ku e kemi projektuar gjatë kësaj kohe. Ashtu kokulur me stomakun në krye dhe kryet në të pasme aradhja e “etërve të kombit” iu bindën një burri që miratoi një Kod Zgjedhor, duke… shkelur çdo kod politik, etik e njerëzor.
Mjerë ky vend për të tillë persona kaq të nëpërkëmbur, të shantazhueshem, pa dinjitet, krenari e logjikë, me fytyrën shollë, me barkun shpellë, bijë të një pragmatizmi që vret babën për dy kacidhe ngritën kartonin e ulën sytë për të prishur rregullat e lojës. Për sa kohë ne shqiptarët nuk zgjidhim dot pse “uni” i një individi përgjatë historisë deri në aktualitet na merr çdo pushtet dhe çdo mundësi për t’i rezistuar në parti, në Parlament, në shtet dhe shoqëri, duke emëruar e shkarkuar, duke joshur e kërcënuar, shpërndarë e mbledhur, zor se e kemi ndershmërisht qëllim në vetvete një demokraci me standarde.
Një Reformë Zgjedhore me konsensus patën kërkuar në Bruksel, një të tillë Bundestagu gjerman duke e thënë shqeto se hapat e mëtejshëm në procesin e integrimit varen edhe prej saj. Po ashtu, Mike Pompeo e ngjatjetoi sapo u gatua i ngrohtë si simite. Edi Ramës, integrimi në vetvete nuk i thotë asgjë para pushtetit se ai vetë i integruar është.
Europa dhe ambasadorët e saj këtë s’e kanë kuptuar, ose nuk duan ta kuptojnë. Në emër të pushtetit me çdo kusht e çmim, ai po udhëheq agresionin më të madh në historinë e pluralizmit, atë të hileve kundër rregullave.
Ndaj, në këtë pikë, atij nuk i bëjnë dot shumë presion. Procesi i integrimit në Bashkimin Europian do duhej të ishte ëndrra e një shoqërie si e jona, por ajo e lidhur për bukën e gojës me gjasë ka humbur aftësinë që të ëndërrojë. Ambasadorët, të cilët ishin kumbarët e marrëveshjes së “5 qershorit”, shfaqën dy cilësi para opinionit publik. Mungesë kredibiliteti diplomatik dhe karakteri njerëzor.
Ata e prenë në besë dhe lanë në baltë opozitën, por jo vetëm atë. Këtë s’e thotë një antiamerikan, as anti- europian, paçka se i mirëpret këto akuza nga pasardhësit e adhuruesve të regjimeve komuniste jugosllave, ruse apo kineze, të atyre që thërrisnin miq kosovarët e vëllezër kinezët.
Deklaratat e ambasadorëve pas miratimit të Kodit Zgjedhor dhe ndryshimeve kushtetuese që ndalojnë koalicionet parazgjedhore ishin si ato të vitit 1938 kur Gjermania naziste copëtonte Çekosllovakinë, duke i shkëputur krahinën e sudetëve, duke barazuar agresorin me viktimën, Hitlerin me Presidentin Benesh.
Ata flasin për mirëbesim, mirëkuptim apo për dy palë. Shaka e hidhur kjo kur këtu ka vetëm një palë që vetë shkruan e vetë vulos. Sot konfirmohet për të disatën herë që ndërkombëtarëve u intereson më shumë stabiliteti sesa demokracia.
Por a kanë garanci që kështu e ruajnë stabilitetin, duke lënë një individ të përdhunojë demokracinë, duke i njohur sinorët e çifligut një sundimtari?! Zor ta thuash! Zor ta thuash sepse ky skenar po përvijohet që të godasë brinjë me brinjë procesin zgjedhor, e thënë me troç, për të trukuar rezultatin e zgjedhjeve dhe frymën e vitit elektoral.
Kur këtë e bën haptas, a duhet të imagjinojmë se çfarë është i zoti të bëjë fshehurazi me një shtet në shërbim të tij nga i pari tek i fundit, me shumë para narkotrafiku e tenderësh publikë në dispozicion? Sot kemi dy qëndrime përballë këtij skenari më shumë real sesa hipotetik!
Atë të Presidentit të Republikës që ndodhinë e ka konsideruar “grusht shteti”, duke premtuar se do të përballet me të shesh më shesh, duke i prirë rezistencës qytetare dhe atë të opozitës, e cila beson se “asgjë nuk e shpëton më Edi Ramën” dhe vazhdon komunikimin me qytetarët në shpjegim të programit, ndonëse ajo (opozita) ende s’ka paraqitur një plan si do ta mbrojë votën.
E vërteta rri në mes dhe bash në atë pikë si borxh ndaj shoqërisë, e cila, për aq sa nuk është militante, duhet të unifikohet në qëndrim si dhe opozita e Presidenti tani edhe de jure në një front! Nëse kjo nuk ndodh, do gjendemi më 26 prill duke thënë “uaaaa, e bëri edhe këtë ë… sa i poshtër, pu, pu, pu? Përgjimet mund t’i botojë përsëri Bild”. 25 Prilli duhet mbrojtur që sot!
