John Macris po largohej nga shtëpia e tij në periferi të Athinës në bregdetin Voula më 31 tetor të vitit të kaluar kur një burrë vraponte drejt makinës së tij duke gjuajtur një pistoletë.
Macris, një gangster greko-australian, u hodh jashtë makinës në një përpjekje të dëshpëruar për të shpëtuar nga sulmuesi i tij, por personi i armatosur e ndoqi dhe e qëlloi për vdekje.
Disa javë më parë në Nju Jork, Sylvester Zottola, një anëtar i dyshuar i familjes kriminale Bonanno, ishte në makinën e tij pranë një McDonalds-i, kur edhe ai u qëllua dhe u vra.
Dhe kur Raul Tamudo, një futbollist ndërkombëtar i pensionuar, u kthye në shtëpinë e tij në Barcelonë më 12 gusht, ai vuri re se dikush kishte thyer dhe vjedhur koleksionin e tij të orës, me vlerë më shumë se 100,000 euro (115,500 dollarë).
Policia tha se dyshonin se hajduti ishte një anëtar i "mafies shqiptare". Homologët grekë dhe amerikanë gjithashtu fajësuan shqiptarët për kryerjen dhe urdhërimin përkatësisht të vrasjeve të z. Macris dhe z. Zottola.
Të tre krimet ishin ndër të shumtat që tregonin një rritje të theksuar në nëntokën ndërkombëtare, të gangsterëve shqiptarë etnikë.
I pyetur për të renditur grupet e krimit të organizuar nga rreziku që ata paraqesin në Evropë, një zyrtar i lartë në agjencinë e zbatimit të ligjit të BE, Europol, i klasifikoi mafiozët shqiptarë edhe përpara homologëve rusë.
Policia britanike ka thënë se aktiviteti i tyre është kryesisht përgjegjëse për një rritje të kohëve të fundit të trafikut njerëzor.
Grupet e shqiptarëve dhe kosovarëve në Britani thuhet gjithashtu se kanë vrarë dhe torturuar në rrugën e tyre për të kontrolluar pjesën më të madhe të tregtisë së kokainës atje.
Por, Jana Arsovska, e cila punon në Universitetin e Qytetit të Nju Jorkut dhe ka që ka ndjekur veprimet e kriminelëve shqiptarë për më shumë se 15 vjet, thotë se, "mafia shqiptare" është një mit.
Pasuria dhe dhuna ekstreme e kriminelëve që vijnë nga Shqipëria dhe Kosova nuk do të thotë se ata i përkasin një organizate të strukturuar me ritualet e zakonshme si Cosa Nostra e Sicilisë apo sindikatat Yakuza në Japoni.
"Ne shohim shumë organizata që punojnë në mënyrë të pavarur nga njëri-tjetri", thotë zonja Arsovska. "Ata flasin gjuhën shqipe, por kjo nuk do të thotë se ato janë të lidhura me organizatat mbrapa në Shqipëri dhe nuk janë kurrë ekskluzivisht shqiptarë etnikë".
Disa arsye ndihmojnë për të shpjeguar se pse krimi i organizuar ishte në gjendje të hedhë rrënjë të forta në Shqipëri pas rënies së komunizmit: shpërndarja në vitin 1991 e shërbimit të Sigurimit të vendit.
Sigurimi, i cili la rreth 10,000 agjentë me aftësi të përshtatshme për krimin e organizuar, të papunë; kolapsi gjashtë vjet pas asaj të skemave të ndryshme piramidale shqiptare që plaçkitën shumë njerëz nga kursimet e tyre dhe nxitën plaçkitjen e më shumë se 550,000 armëve nga armatimi ushtarak dhe shfaqja në Shqipëri dhe Kosovë gjatë luftërave ballkanike të lidhjeve të forta mes kriminelëve, politikanëve dhe luftëtarët guerrilas (me disa lojtarë që plotësojnë të tre rolet).
Nga fundi i viteve 1990, sidomos Shqipëria veriore, ku besnikëria e fiseve kishte qenë gjithmonë e rëndësishme, ishte bërë një vend i dhunshëm dhe i paligjshëm, i copëtuar nga grindjet vrastare.
Megjithatë, ndërsa mafiozët kanë emigruar individualisht, ka pak dëshmi se bandat e formuara në Ballkan janë zgjeruar ndërkombëtarisht si Cosa Nostra ose një mafie italiane, Ndrangheta.
Shumë shkelës shqiptarë etnikë në Europë ju futën botës së krimit pas emigrimit. Brutalë, të pamëshirshëm dhe të dukshëm, ata megjithatë janë shumë më pak të sofistikuara se mafiozët e vërtetë.
Ka pak shenja të formimit të aleancave të tyre me politikanët lokalë për të mbrojtur aktivitetet e tyre ose pastrimin e fitimeve të tyre, përveçse në pasuri të patundshme në Ballkan.
Dhe shumë pakujdesia që i bën kaq të frikshme, gjithashtu i bën ata të pambrojtur ndaj policimit të drejtpërdrejtë.
Arsovska citon shembullin nga Nju Jorku i organizatës Rudaj.
Deri në vitet 1990 ishte kaq e fuqishme sa që disa e quanin "familja e gjashtë e krimit" e qytetit.
Të tjerët, me origjinë italiane, mbeten në biznes. Ekuipazhi Rudaj është në burg.
/Marrë nga “The Economist”-Përgatiti për SYRI.net, Artur Bego