Duke përdorur mbulesën e bllokimit të Covid-19, një elitë politike sheh një mundësi për të buldozuar opozitën. Në orët e para të mëngjesit të së dielës, oficerët e policisë shqiptare të veshur me veshje për rebelime rrënuan Teatrin Kombëtar historik të Shqipërisë. Shqipëria po përballet me situatën e pandemisë së viruisit, ndërkohë pjesa më e madhe aktivistëve që në fillim kishin frikë se qeveria do të përfitonte nga ky rast dhe të prishte një monument kulture. Ata që kishin ruajtur vazhdimisht Teatrin Kombëtar në fushatën e tyre dy-vjeçare për të shpëtuar ndërtesën ndërkohë që një pjesë e tyre kishin shkuar në shtëpi dhe qeveria gjeti momentin për ta shembur, duke qenë se ajo në orët e vona të natës ishte e pambrojtur.
”Të dielën, ata u kthyen për të protestuar kundër veprimeve të qeverisë. Beteja e gjatë për të shpëtuar teatrin kishte aktivistë të mprehtë, të cilët janë të etur për të ruajtur një pjesë unike të historisë urbane, kundër qeverisë socialiste të Edi Ramës, i cili në vend të kësaj e sheh zonën si pasuri të paluajtshme kryesore për zhvillimin tregtar. E ndërtuar së pari në vitin 1939 nga arkitekti italian Giulio Berte, teatri është “bërë simbolik i sëmundjeve sociale në Shqipëri”, siç e ka përshkruar Robert Budina, zëdhënës i Aleancës për Teatrin Kombëtar, në TRT World vitin e kaluar.
Qeveria ka parë që autoriteti i saj të bëhet gjithnjë e më i pakufizuar përballë një sistemi jofunksional të kontrolleve dhe ekuilibrave. ”Është ndërtuar në një stil të veçantë që dëshmon për pushtimin e Shqipërisë nga Italia fashiste, dhe historike dhe artistike sepse arti shqiptar ishte lindur brenda atyre mureve. Disa nga ikonat më të mëdha shqiptare performuan në atë skenë dhe lanë pas një histori arti frymëzuese dhe të çmuar. Ato mure kishin një shpirt që ishte ndërtuar nga dekada njerëz që derdhnin talent brenda tyre, dhe këta huliganë thonë se ishte një ndërtesë e padobishme e shëmtuar”.
Tirana është shndërruar përtej njohjes pasi qyteti është ka pasur një zhvillim të pakontrollueshme në të gjitha drejtimet , ndonjëherë ligjërisht, dhe ndonjëherë jo. Shoqëria civile e vendit është e vendosur që qeveria do të mbahet përgjegjëse, për veprimet që ka bërë dhe po bënë. Në mungesë të një gjyqësori të efektshëm, opozitës politike dhe një medie neutrale, teatri është bërë një shufër rrufeje për ata shqiptarë të prekur shumë nga keqtrajtimi ekonomik dhe politik në vend. Për disa, ajo është bërë gjithashtu një sulm mbi atë që do të thotë të kesh një shoqëri të kulturuar të qeverisur nga rregulli i ligjit.
